Budynek przy ulicy Czaplinieckiej 72, który jest obecnie siedzibą II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego, został wybudowany z inicjatywy Kombinatu Budowy Elektrowni i przekazany do użytku w roku 1980.

       Historia Szkoły sięga lat 60-tych. W tym czasie zapotrzebowanie miasta i okolic na pracowników sfery budowlanej zaspokajała w pełni jedyna w Bełchatowie Zasadnicza Szkoła Zawodowa, popularnie zwana "Budowlanką". Wraz z rozpoczęciem budowy Zagłębia Górniczo-Energetycznego zaistniała konieczność rozbudowy bełchatowskiego szkolnictwa zawodowego - budowlanego. Ciasne baraki, warunki dalekie od wyobrażeń o szkole końca XX wieku nie stanowiły właściwej bazy do rozwijania nowych kierunków kształcenia i mimo zaangażowania Dyrekcji oraz Grona Pedagogicznego nie pozwalały na wprowadzanie nowoczesnych metod nauczania. Jednym z pierwszych posunięć związanych z rozwojem szkoły było przekształcenie jej w 1974r. w Zasadniczą Szkołę Budowlaną dla Pracujących przy Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni "Energoblok". Charakter szkoły przyzakładowej powodował, że uczniowie już w czasie nauki posiadali status pracownika młodocianego, poznawali swój przyszły zakład pracy, co ułatwiało w znacznym stopniu start zawodowy i maksymalnie skracało okres adaptacji zawodowej.

       Kolejną, szczególnie ważną datą był 27 września 1977 r., kiedy to nastąpiło wmurowanie aktu erekcyjnego pod nowy budynek szkolny. W uroczystościach wzięli udział m.in. Generalny Dyrektor BOP mgr inż. A. Chrzanowski, Dyrektor Przedsiębiorstwa Budowy Elektrowni "Energoblok"     mgr inż. T. Kopczyński, Naczelnik Miasta Bełchatów mgr B. Rogut oraz mający nadzieję na poprawę warunków nauki nauczyciele i młodzież Szkoły.

                           

                                                 

 

 

 Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego

 

 

 

 

 

                                                                   

 

 

                             Szkoła w budowie

 

 

 

 

      W pełnym napięcia oczekiwaniu i śledzeniu postępów budowy, Szkoła nadal funkcjonowała w prowizorycznych pomieszczeniach i rozwijała się. Z inicjatywy Dyrekcji Szkoły utworzono Technikum Budowlane dla Pracujących na podbudowie Zasadniczej Szkoły Budowlanej o 3-letnim cyklu kształcenia. W 1978 r Szkoła przekształciła się w Zespół Szkół Budowlanych. Na pierwsze zajęcia lekcyjne w nowym obiekcie trzeba było czekać 3 długie lata.
      

         We wrześniu 1980 r nastąpiło przecięcie wstęgi i w nowo wzniesionym budynku Zespołu Szkół Budowlanych Bełchatowsko-Pomorskiego Kombinatu Budowy Elektrowni odbyła się Wojewódzka Inauguracja Roku Kształcenia Zawodowego. W uroczystości uczestniczyli m.in. przedstawiciele władz administracyjno-partyjnych i oświatowych województwa i miasta, a także dyrektorzy przedsiębiorstw budujących BOP. Szkoła otrzymała imię Jana Kochanowskiego, a na frontonie budynku odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą patronowi, która widnieje w tym samym miejscu do dnia dzisiejszego. 

 

 

 

 

 

 

Inaugurację roku szkolnego w nowym budynku
uświetnił swoją obecnością znany aktor
Wojciech Siemion         

 

 

 

 

 

 

 

      Obiekt miał spełniać rolę przyzakładowej szkoły generalnego wykonawcy wszystkich budów tego okręgu tj. Bełchatowsko-Pomorskiego KBE. Ważnym punktem uroczystości było przekazanie Szkole sztandaru. Placówka przestronna, nowocześnie urządzona i wyposażona mieściła m.in. 15 pracowni przedmiotowych, salę gimnastyczną, świetlicę, bibliotekę i szatnię dla młodzieży. Dyrekcje przedsiębiorstw budujących Zagłębie Górniczo-Energetyczne również w następnych latach były żywo zainteresowane wyposażaniem szkoły w pomoce dydaktyczne, współpracą w organizowaniu praktycznej nauki zawodu uczniów oraz dalszym rozwojem szkoły. Warunki nauki w szkole oraz możliwości zatrudnienia na dobrze opłacanych stanowiskach pracy były dużą zachętą dla młodych ludzi z Bełchatowa i jego okolic. W latach 1983-1990 oprócz istniejących uprzednio szkół odbywało się także kształcenie w klasach PSZ i SPZ. Zaplecze internackie zapewniało możliwość pobierania nauki przez młodzież nawet z odległych miejscowości. Nie sposób wymienić wszystkich zawodów, które młodzież mogła zdobywać przez wszystkie lata istnienia szkoły. Niektóre z nich to: murarz, malarz, cieśla, ślusarz-spawacz, zbrojarz-betoniarz, posadzkarz, mechanik maszyn budowlanych, mechanik urządzeń energetycznych, mechanik-kierowca pojazdów samochodowych, monter instalacji budowlanych, elektromonter.

      W historii szkoły na uwagę zasługuje fakt, że właśnie tu wziął początek obecny Zespół Szkół Ponadpodstawowych Nr 1, który z czasem usamodzielnił się i stanowi obecnie odrębną placówkę oświatową. W 1990 r. ZSB ze szkoły przyzakładowej został przekształcony w samodzielną jednostkę Kuratorium Oświaty i Wychowania.

    Małą rewolucją obyczajową w tym zdominowanym przez męską cześć młodzieży środowisku było umieszczenie  w budynku Szkoły klas Liceum Medycznego. W 1983 r z inicjatywy ówczesnego Dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej w Bełchatowie - lekarza med. Józefa Zochniaka, z uwagi na trwającą budowę szpitala, utworzono w Bełchatowie Filię Liceum Medycznego w Piotrkowie Trybunalskim przekształconą dwa lata później, tj. 1.09.1985 w samodzielną placówkę o nazwie Liceum Medyczne w Zespole Szkół Budowlanych w Bełchatowie. Młodzież LM aktywnie uczestniczyła w życiu szkoły i bardzo szybko zaczęła odnosić sukcesy na szczeblu nie tylko miasta, lecz również województwa, a nawet kraju (dwukrotny udział w Centralnych Eliminacjach Szkolnych Drużyn Medyczno-Sanitarnych, a w 1988 r zdobycie w nich I miejsca, udział  w eliminacjach krajowych Olimpiady Pielęgniarstwa 1993 r, pierwsze trzy miejsca w Eliminacjach Wojewódzkich Olimpiady Pielęgniarstwa w roku 1991 oraz zbliżone wyniki w latach poprzednich i następnych). Od roku szkolnego 1993/94, ze względu na zmiany systemu kształcenia pielęgniarek, nie dokonywano naboru do LM, a w roku 1998 opuścił Szkołę ostatni rocznik pielęgniarek. W roku szkolnym 1993/94 ze względu na potrzeby służby zdrowia, w oparciu o istniejące zaplecze i dobre warunki do odbywania praktyk utworzono 2,5-letnie Medyczne Studium Zawodowe o kierunku: fizjoterapia. MSZ funkcjonowało w Zespole do roku 2001.
    Przełomowym momentem w historii szkoły był również rok 1991. W roku szkolnym 1991/92 w ZSP rozpoczęła naukę młodzież w nowo utworzonych szkołach: I klasie Technikum Budowlanego  o 5-letnim cyklu kształcenia i dwóch I klasach Liceum Ogólnokształcącego. W roku szkolnym 1997/98 opuścił Szkołę ostatni rocznik Zasadniczej Szkoły Budowlanej, a w roku 2000/01 ostatni rocznik Technikum Budowlanego dla Pracujących. Obecnie w Zespole funkcjonuje II Liceum Ogólnokształcące z 23 oddziałami oraz Technikum Budowlane z 2 oddziałami W roku 1994 szkoła zmieniła nazwę z Zespołu Szkół Budowlanych na Zespół Szkół Ponadpodstawowych, a w 2002 roku, w związku z reformą systemu oświaty, na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2           im. Jana Kochanowskiego.


Szkołą kierowali od początku jej istnienia Dyrektorzy:

mgr Tadeusz Suchorski
mgr Zdzisław Dziedziczak
mgr Józef Szczęsny
mgr Henryk Ignaczak
mgr Stanisław Zygma
mgr Jan Kałuża
mgr Agnieszka Ludwiczak-Maszewska
mgr Joanna Sokół
mgr Małgorzata Nowocień
mgr Anita Szymczyk-Trawińska